W Imię Boga !! Za Rzeczypospolitą I Krew Naszych Braci!!! Ostatnie dni życia hetmana Karola Jana Chodkiewicza na straży antemurale christianitatis.
400 lat temu odszedł do domu Pana nasz wspaniały patron Karol Jan Chodkiewicz. Genialny strateg, który po znakomitym zwycięstwie pod Białym Kamieniem (niedaleko Paide – Estonia), 25 września 1604 roku utrzymał dominację Rzeczypospolitej nad Morzem Bałtyckim. Dzięki chwalebnej wiktorii nad luterańskimi Szwedami został mianowany- maj 1605 roku- hetmanem Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Był oddanym synem Ojczyzny. Liczyła się dla niego tylko Wielka Katolicka Rzeczypospolita!!! Z własnej kieszeni sfinansował budowę wielu szkół jezuickich, prężnie działających w obronie katolicyzmu. Skutecznie rozszerzające wiarę przez liczne misje oraz kontrreformację.To za życia Chodkiewicza Rzeczypospolita Korony Polskiej i Księstwa Litewskiego liczyła prawie 1 mln kilometrów kwadratowych. Byliśmy największym państwem w Europie!!!
Wierny wojownik Chrystusa umarł, stając na straży obrony kraju przed potężną nawałnicą islamską. Skutecznie udaremniając dżihad Imperium Osmańskiego liczącego aż 6 mln km2. Ich turecki sułtan Osman II pragnął podbić całą Polskę, aż po brzegi Bałtyku.
Potrzebował do tego strategicznego sojuszu z prawosławną Moskwą, czyli dzisiejszą Rosją.
W kraju nastała panika. Od granicy południowo- wschodniej po Lwów szaleli Tatarzy, biorąc w jasyr (niewolę) śliczne Słowianki i cywili, aby potem ich sprzedać żydowskim kupcom handlującym w krymskim porcie Kaffa. Ileż to tysięcy rodaków stało się niewolnikami w egzotycznych krajach Azji i Afryki? Trwoga była ogromna i zrozumiała. W Warszawie błagano króla Zygmunta III Wazę o ucieczkę do Prus, a nawet opłatę stałego trybutu.
Jednak mądry władca postanowił zupełnie inaczej!! Zamiast płacenia pokrytego hańbą haraczu brutalnej ordzie spod znaku księżyca, wolał bronić do upadłego własnej Ojczyzny. Mianował dowódcą wojska polsko- litewskiego właśnie naszego, szkolnego patrona Karola Jana Chodkiewicza. Odważny hetman zgromadził w sierpniu 1621 r. 55- 60 tysięczną armię, a następnie ruszył na granicę polsko- mołdawską bronić wiary, kraju i wolności ludzi Rzeczypospolitej!!!!
„ Hetman Litwy, Mars Korony, Wiela bitew Mąż wsławiony“prowadził bitne wojsko pod słynny chocimski zamek
Zamek w Chocimiu
Wódz tak ustawił plan obrony, że nie było szans ucieczki!!! Z tyłu były już tylko rzeczne fale Dniestru. Męski, rycerski wybór: zwycięstwo albo śmierć!!! Od przodu rzecz jasna, dzielnych żołnierzy chroniły solidnie przygotowane wały długości 7 km, także szańce i fosa. Na wałach ustanowiono dwie bramy, którymi wyprowadzono żołnierzy do walk na przedpola.
Wspomniane wrota przydały się 7 września 1621 roku, kiedy hetman podjął śmiałą decyzję zaatakowania na otwartym polu znacznie liczniejszych liczebnie bisurmanów. Wysłał do walki 4 chorągwie złożone z 600 koni i rozbił w pył 15-tokrotnie większą liczebnie jazdę konną Turków.
Brawurowy atak husarii zniszczył 10- tysięczny zagon osmański. Szarżę prowadził sam Chodkiewicz, zaś młody sułtan podobno zapłakał z przerażenia, widząc klęską swojej doborowej jazdy.
Nasza husaria musiała być nie zwykle zmotywowana, aby uderzyć tak skromnymi siłami na wielokrotnie większe masy wroga. Pomogło jej w tym przemówienie Chodkiewicza, który tuż przed bitwą oznajmił:
“Walczymy za wiarę przeciw poganom, krzyża świętego nieprzyjaciołom, walczymy za króla, za naród cały, walczymy za ocalenie na potem życia i majątków. Woła do nas o zemstę krew braci pobitych, jeszcze niedobrze wsiąkła w tę ziemię, po której depczecie”.
Z pieśnią, najstarszym polskim hymnem „Bogurodzica” poszli zwyciężać muzułmańską ordę, która legła pod Chocimiem z ponad 110.000 wojskiem.
Bitwa pod Chocimiem – Józef Brrandt
Obrona polskiego sztandaru pod Chocimiem, Juliusz Kossak, 1892r
Ta jedna z największych batalii w XVII wieku trwała od 2 września, aż do 9 października. Zakończyła się rozejmem. Zwycięskim dla nas, gdyż obroniliśmy kraj, a najeźdźcy wrócili do domu bez zamierzonych zdobyczy terytorialnych.
Triumf Rzeczypospolitej rozszedł się szerokim, głośnym echem po całej Europie, Niestety nie doczekał się tego główny sukcesor. Od blisko 4 lat niszczyła go choroba, zwana epilepsją. Głód wywołany blokadą wojsk tatarskich na odcinku Chocim- Kamieniec Podolski wraz z szerzącymi się chorobami zakaźnymi oraz zimnymi ulewami w połowie września miały istotny wpływ na pogarszający się stan zdrowia sędziwego hetmana. Bohater Rzeczypospolitej Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego przeczuwał swoją śmierć, gdyż na dzień przed zgonem przekazał buławę hetmańską oraz pobłogosławił znakiem krzyża świętego nowego dowódcę, Stanisława Lubomirskiego. Nazajutrz 24 września oddał ducha, stając na warcie rubieży Rzeczypospolitej.
Antemurale Cristianitatis- Przedmurze Chrześcijańskie
Docenił to sam papież Grzegorz XV, który dwa lata później ustanowił dzień 10 października liturgicznym dziękczynieniem za zwycięstwo chocimskie. Nie ma się czego zresztą dziwić. Armię osmańską uważano za siłę nie do powstrzymania, podobnie jak w 1571 w sławnej morskiej batalii pod Lepanto. Tym razem po raz drugi palec Boży uchronił Europę przed zagładą chrześcijaństwa ofiarną krwią i życiem walczących na szańcach żołnierzy Rzeczypospolitej.
Odtąd zaczęto Polskę określać Antemurale Christianitatis
Dotąd nie zaczęto budowy wojownika Chrystusa Chodkiewicza. Dlaczego tak jest? Czyżby polityczna poprawność nie pozwalała?
Szkoda, gdyż sam papież Grzegorz XVI tak pisał o Polakach: ”…są godnymi, aby ich cała społeczność chrześcijańska mianowała oswobodzicielami świata i pogromcami najsroższych nieprzyjaciół”.
Antemurale Christianitatis z hetmanem Żółkniewskim
Barbara Trzebiatowska
Grzegorz Ostrożański