Podstawa Programowa dla uczniów polskich uczących się za granicą: aktualizacja na 2020 rok.
Nauczanie w naszej szkole opiera się na podstawie programowej dla uczniów uczących się za granicą, opracowanej przez ekspertów powołanych przez Ministra Edukacji Narodowej w 2010 roku. Ostatnia aktualizacja podstawy programowej nastąpiła w 2020 roku.
SZKOŁA PODSTAWOWA
Celem kształcenia uzupełniającego w szkole podstawowej jest:
1) Przyswojenie przez uczniów podstawowego zasobu wiadomości na temat języka polskiego, tradycji i kultury polskiej, faktów o Polsce, w tym z historii, geografii i wiedzy o społeczeństwie;
2) Zdobycie przez uczniów umiejętności wykorzystywania posiadanych wiadomości podczas wykonywania zadań i rozwiązywania problemów;
3) Kształtowanie u uczniów postaw umożliwiających sprawne i odpowiedzialne funkcjonowanie we współczesnym świecie oraz postaw świadomej przynależności do narodu polskiego.
Do najważniejszych umiejętności zdobywanych przez ucznia w trakcie kształcenia uzupełniającego w szkole podstawowej należą:
1) Czytanie – rozumiane zarówno jako prosta czynność oraz jako umiejętność rozumienia, wykorzystywania i przetwarzania tekstów w zakresie umożliwiającym zdobywanie wiedzy, rozwój emocjonalny, intelektualny i moralny oraz uczestnictwo w życiu społeczeństwa, w tym w życiu Polonii w miejscu zamieszkania;
2) Umiejętność formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody i społeczeństwa;
3) Umiejętność komunikowania się w języku polskim zarówno w mowie, jak i w piśmie;
4) Umiejętność posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnokomunikacyjnymi w celu wyszukiwania, korzystania i weryfikowania informacji, a także podejmowania twórczych działań na rzecz społeczności polonijnej w miejscu zamieszkania;
5) Umiejętność uczenia się jako sposób zaspokajania naturalnej ciekawości świata, odkrywania swoich zainteresowań i przygotowania do dalszej edukacji;
6) Umiejętność pracy zespołowej.
Jednym z najważniejszych zadań szkoły podstawowej jest kształcenie umiejętności posługiwania się językiem polskim, w tym dbałość o wzbogacanie zasobu słownictwa uczniów w zakresie mowy ojczystej. Powyższe umiejętności uczeń zdobywa przy wsparciu wszystkich nauczycieli.
EDUKACJA WCZESNOSZKOLNA
Klasy I–III szkoły podstawowej
Celem edukacji wczesnoszkolnej jest wspomaganie dziecka w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym, społecznym, etycznym, fizycznym i estetycznym. Zadaniem szkoły jest wykształcenie umiejętności posługiwania się językiem polskim oraz ukształtowanie systemu wiadomości i umiejętności potrzebnych dziecku do poznawania i rozumienia świata, radzenia sobie w codziennych sytuacjach oraz do kontynuowania nauki w klasach IV-VIII szkoły podstawowej.
Uczeń zdobywa podstawowe wiadomości na temat historii, geografii i przyrody Polski. Zdobywa podstawowe informacje o kulturze i społeczeństwie polskim, identyfikuje się z kulturą i tradycją polską, zachowując szacunek dla odmienności kulturowych i tradycji kraju zamieszkania, poznaje klasyczne teksty polskiej literatury dziecięcej. Uczeń rozbudza swoje zainteresowania Polską.
Klasy IV–VIII szkoły podstawowej
JĘZYK POLSKI
Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji.
1. Rozwijanie sprawności uważnego słuchania, czytania głośnego i cichego oraz umiejętności rozumienia znaczeń dosłownych i znaczeń przenośnych wypowiedzi.
2. Kształcenie umiejętności porozumiewania się w różnych sytuacjach prywatnych i publicznych.
3. Kształtowanie świadomości rozumienia języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia komunikacji.
4. Rozwijanie umiejętności samodzielnego poszukiwania i porządkowania informacji, w tym z wykorzystaniem nowoczesnych technologii informacyjnych, dokonywania ich selekcji i krytycznej oceny.
5. Rozwijanie umiejętności rzetelnego korzystania ze źródeł wiedzy z poszanowaniem cudzej własności intelektualnej.
6. Doskonalenie rozumienia komunikatów – werbalnych i niewerbalnych – o coraz bardziej skomplikowanej organizacji.
7. Rozwijanie rozumienia wartości języka polskiego oraz jego funkcji w budowaniu tożsamości narodowej i kulturowej.
8. Kształtowanie nawyków systematycznego uczenia się, porządkowania zdobytej wiedzy i jej pogłębiania.
Analiza i interpretacja tekstów kultury.
1. Zachęcanie do poznawania literatury i innych tekstów kultury polskiej, odpowiednich dla stopnia rozwoju emocjonalnego i intelektualnego.
2. Rozwijanie zainteresowania różnymi dziedzinami kultury.
3. Rozwijanie umiejętności rozumienia utworów literackich i innych tekstów kultury oraz umiejętności mówienia o nich z wykorzystaniem poznanych pojęć.
4. Doskonalenie sprawności analizy i interpretacji tekstów kultury, wykorzystywania narzędzi, dzięki którym lektura staje się coraz dojrzalsza, bardziej świadoma isamodzielna.
5. Rozwijanie umiejętności dostrzegania prawdy, dobra, piękna, szacunku dla człowieka i kierowania się tymi wartościami.
6. Kształtowanie postawy szacunku dla przeszłości i tradycji kulturowej jako podstawy tożsamości narodowej i patriotyzmu.
7. Kształtowanie gustu estetycznego i wrażliwości.
8. Kształtowanie postawy aktywnego uczestnictwa w kulturze polskiej w miejscu zamieszkania, szczególnie w jej wymiarze symbolicznym i aksjologicznym.
Tworzenie wypowiedzi.
1. Rozwijanie umiejętności wypowiadania się w mowie i w piśmie na tematy poruszane na zajęciach, związane z poznawanymi tekstami kultury i własnymi zainteresowaniami.
2. Kształcenie umiejętności poprawnego mówienia, w tym usprawnianie czynności fonacyjnych, artykulacyjnych i prozodycznych uczniów.
3. Rozwijanie umiejętności wypowiadania się w określonych formach wypowiedzi ustnych i pisemnych, w tym stosowania środków stylistycznych i dbałości o estetykę tekstu oraz umiejętności organizacji tekstu.
4. Kształcenie umiejętności pisania zgodnego z regułami pisowni polskiej.
5. Rozwijanie umiejętności posługiwania się podstawowymi pojęciami i terminami, służącymi do opisywania języka.
6. Rozwijanie twórczych i sprawczych działań językowych oraz kształtowanie odpowiedzialności za własne zachowania językowe.
7. Zachęcanie do rozwijania swoich uzdolnień przez udział w różnych formach pogłębiania wiedzy, np.: konkursach, olimpiadach, kołach zainteresowań, oraz rozwijanie umiejętności samodzielnej prezentacji wyników swojej pracy.
WIEDZA O POLSCE
(elementy historii, geografii, kultury)
Historia i Kultura
Uczeń zdobywa podstawowe wiadomości na temat historii Polski od X do XXI wieku, które pozwolą mu lepiej poznać kraj jego pochodzenia oraz dostrzec związki teraźniejszości z przeszłością. Zdobywa podstawowe informacje o kulturze i społeczeństwie, a także geografii Polski. Zdobyta wiedza pozwoli mu na identyfikację z kulturą i tradycją polską. Rozbudza swoje zainteresowania dziejami Polski, stawia pytania dotyczące przyczyn i skutków analizowanych wydarzeń historycznych i współczesnych; posługuje się zdobytymi pojęciami, przedstawiając własne stanowisko i próbując je uzasadnić.
Geografia
Uczeń poznaje najważniejsze cechy środowiska przyrodniczego Polski, zdobywa wiedzę o miastach i regionach Polski, poznaje przyczyny zróżnicowania gospodarczego Polski, korzysta z atlasu Polski i rozbudza swoje zainteresowania krajem przodków i regionem Polski, z którego pochodzi jego rodzina.
LICEUMOGÓLNOKSZTAŁCĄCE
Klasy I-IV
JĘZYK POLSKI
Język polski realizowany jako przedmiot w liceum ogólnokształcącym pozwala uczniowi na poznawanie dzieł literackich wchodzących w skład polskiego dziedzictwa, jak i utworów polskiej literatury współczesnej, których autorzy zdobyli uznanie. Realizacja celów kształcenia (wymagania ogólne) i treści nauczania (wymagania szczegółowe) przedmiotu język polski ma służyć osiągnięciu przez ucznia umiejętności świadomego i krytycznego odbioru dzieł literackich, ich interpretacji w różnych kontekstach, rozpoznawania w nich odniesień egzystencjalnych, aksjologicznych i historycznych. Szczególne znaczenie dla rozwoju kompetencji interpretacyjnych ma zintegrowanie kształcenia literackiego i kształcenia językowego. Wzbogacanie wiedzy o języku pozwala uczniowi na świadome uczestnictwo w różnych sytuacjach komunikacyjnych, związanych zarówno z odbiorem, jak i tworzeniem własnych tekstów.
Ważnym zagadnieniem w ramach nauczania języka polskiego jest rozwijanie i ukierunkowanie samokształcenia ucznia.
WIEDZA O POLSCE
(elementy historii, geografii, kultury)
Historia i Kultura
Uczeń zdobywa usystematyzowaną wiedzę na temat historii Polski, kultury i społeczeństwa polskiego na przestrzeni od X wieku do czasów współczesnych, która pozwoli mu lepiej poznać historię Polski oraz dostrzec korzenie wielu współczesnych zjawisk politycznych, społecznych, gospodarczych i kulturowych.
Geografia
Uczeń korzysta z planów, map, fotografii, rysunków, wykresów, danych statystycznych, tekstów źródłowych, technologii geoinformacyjnych (GIS) oraz technologii informacyjno-komunikacyjnych w celu gromadzenia, przetwarzania i prezentowania informacji geograficznych o Polsce. Posługuje się podstawowym słownictwem geograficznym przy opisywaniu oraz wyjaśnianiu zjawisk i procesów zachodzących w środowisku geograficznym. Identyfikuje związki i zależności w środowisku przyrodniczym, gospodarce i życiu społecznym Polski. Rozbudza swoje zainteresowania przyrodniczym i kulturowym środowiskiem Polski, zdobywa przydatną w życiu codziennym wiedzę praktyczną prowadzącą do tworzenia całościowego obrazu świata.